Flouquet-chanjadis
Orthotrichum anomalum
Orthotrichaceae
Nom en français : Houppe irrégulière.
Descripcioun :Aquelo mousso, coumuno dins li coulino, trachis sus li roco cauquiero ounte fai de mato boumbudo pu o mens grando. Se recounèis à sis urno aranjado e regado, pourtado pèr uno sedo courteto e cuberto d'uno caliptra mitrado e peludo (flouquet).
Usanço :I'a pas trop pèr s'engana em'aquelo meno. Se destrìo seguramen bonodi la formo de sis estoumato.
Port : Acroucarpo
Taio : 1 à 2 cm
Fueio : 2 à 3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Orthotrichum
Famiho : Orthotrichaceae
Ordre : Orthotrichales
Coulour de la flour :
Petalo : 2 mm
Ø (o loungour) flour : Simple
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Janvié à abriéu
Liò : Roco
- Muraio
- Pège
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Orthotrichum anomalum Hedw., 1801
Senòbi(-sènso-arèsto)
Bromopsis inermis
Poaceae
Noms en français : Brome inerme, Brome sans arêtes.
Descripcioun :Aquéu senòbi trachis en mountagno. Ei pulèu grand (pòu faire mai d'un mètre) e formo uno bello paumo denso. Se recounèis à si fueio larjo (0,5 mm) e sènso péu alor que la lengueto èi courteto. Lis espiguet soun quàsi sènso aresto (i'a pamens uno pichoto sus la lemma - fotò). En basso Prouvènço, èi pas d'óurigino qu'es esta samena en ribo de camin, ounte se pòu trouba.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bromopsis
Famiho : Poaceae
Tribu : Triticeae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Bromopsis inermis (Huds.) Fourr., 1869
(= Bromus inermis Leyss., 1761 )